ศึกษาศักยภาพอุตสาหกรรมการออกแบบของประเทศไทย
by พีรดร แก้วลาย; ทิพย์สุดา จันทร์แจ่มหล้า
ศึกษาศักยภาพอุตสาหกรรมการออกแบบของประเทศไทย | |
The Study of Thailand’s Design Industry Potentials | |
พีรดร แก้วลาย
ทิพย์สุดา จันทร์แจ่มหล้า |
|
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
2017 | |
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
เศรษฐกิจสร้างสรรค์เป็นส่วนหนึ่งในยุทธศาสตร์การขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจของประเทศไทย ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบจึงได้จัดทำโครงการศึกษาศักยภาพอุตสาหกรรมการออกแบบของประเทศไทย เพื่อใช้เป็นข้อมูลแสดงถึงศักยภาพของอุตสาหกรรมการออกแบบ และกำหนดแนวทางการพัฒนาอุตสาหกรรมการออกแบบได้อย่างครอบคลุม ประกอบด้วย 8 อุตสาหกรรมการออกแบบคือ (1) สาขาสถาปัตยกรรม (2) สาขาสถาปัตยกรรมภายใน (3) สาขาภูมิสถาปัตยกรรม (4) สาขาออกแบบผลิตภัณฑ์ (5) สาขาเรขศิลป์ (6) สาขาแอนิเมชั่นและคอมพิวเตอร์กราฟิกส์ (7) สาขาออกแบบนิทรรศการ และ (8) การออกแบบบริการ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อจัดเก็บข้อมูลเชิงลึก และกระบวนการทำงานของอุตสาหกรรมการออกแบบที่มีความแตกต่างกันในแต่และพื้นที่ และ (2) เพื่อจัดทำรายงานผลข้อมูลเชิงสถิติ และเชิงคุณภาพและวิเคราะห์ศักยภาพของอุตสาหกรรมการออกแบบในเชิงพื้นที่ การดำเนินการเก็บข้อมูล ประกอบด้วยข้อมูล 3 ส่วน คือ (1) ข้อมูลจากฐานข้อมูลทางการของแต่ละอุตสาหกรรมการออกแบบ (2) ข้อมูลที่มาจากการสืบค้นออนไลน์ เช่น ข่าว สิ่งพิมพ์ และรายชื่อผู้ประกอบการและ (3) การสัมภาษณ์ความคิดเห็นเกี่ยวกับสถานภาพปัจจุบันของแต่อุตสาหกรรม ปัจจุบันการรวมกลุ่มของอุตสาหกรรมการออกแบบในประเทศไทยแบ่งได้ 4 รูปแบบ คือ (1) อุตสาหกรรมที่มีมาตรฐานวิชาชีพ คือ สาขาการออกแบบสถาปัตยกรรม 3 สาขา (2) อุตสาหกรรมที่กำลังพัฒนาการรวมกลุ่มวิชาชีพ คือ สาขาเรขศิลป์ และออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม (3) อุตสาหกรรมที่มีการรวมกลุ่มเพื่อประโยชน์เชิงธุรกิจ คือ สาขาออกแบบนิทรรศการและการจัดแสดง และสาขาแอนิเมชั่นและคอมพิวเตอร์กราฟิกส์ (4) อุตสาหกรรมการออกแบบที่ไม่มีการรวมกลุ่มคือ สาขาออกแบบบริการ ในปัจจุบัน (พ.ศ.2560) ภาคการศึกษาสามารถผลิตบัณฑิตรวมกันได้ที่ประมาณ 4,985 คน คิดเป็นร้อยละ 1.57 จากจำนวนนักศึกษาทั้งประเทศประมาณ 316,898 คน อุตสาหกรรมที่ผลงานได้รับการยอมรับในระดับสากลคือ สาขาสถาปัตยกรรมภายใน นอกจากนี้ประเทศไทยยังเป็นแหล่งส่งออกแรงงานด้านการออกแบบสาขาภูมิสถาปัตยกรรมไปทำงานยังต่างประเทศ และเป็นแหล่งรับจ้างผลิตงานสาขาออกแบบแอนิเมชั่นและคอมพิวเตอร์กราฟิกส์ ซึ่งมีคุณภาพที่ได้รับการยอมรับในระดับโลก เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาททั้งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเครื่องมือในการทำงานวิชาชีพสถาปัตยกรรมทั้ง 3 สาขา และยังทำให้เกิดผลลัพธ์รูปแบบใหม่ในงานออกแบบผลิตภัณฑ์ ออกแบบเรขศิลป์ และออกแบบนิทรรศการที่ทำให้ผลลัพธ์ของงานออกมาอยู่ในสื่อที่จับต้องไม่ได้ โดยเทคโนโลยียังเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เกิดอุตสาหกรรมการออกแบบใหม่ คือ การออกแบบแอนิเมชั่นและคอมพิวเตอร์กราฟิกส์ที่ถือกำเนิดขึ้นจากเทคโนโลยี ซึ่งมีพื้นที่ในการเติบโตได้อีกมากตามการพัฒนาซอฟต์แวร์และเทคโนโลยีในการผลิต อุตสาหกรรมการออกแบบจะถูกมองเป็นเรื่องของการพัฒนามูลค่าทางธุรกิจมากกว่าจะเป็นพื้นฐานในการสร้างโครงการสาธารณะเพื่อพัฒนาสภาพแวดล้อมของเมืองให้ดีขึ้น นอกจากนี้ในการสนับสนุนภาครัฐปัจจุบันมุ่งเน้นแค่เพียง 2 อุตสาหกรรมการออกแบบเท่านั้น คือ (1) การออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม (2) สาขาการออกแบบ
แอนิเมชั่นและคอมพิวเตอร์กราฟิกส์ ซึ่งการสนับสนุนจะเป็นในระดับอุตสาหกรรม และการประชาสัมพันธ์มากกว่าจะสนับสนุนการยกระดับคุณภาพวิชาชีพ และการสร้างแรงจูงใจในการลงทุน เกี่ยวกับการประกอบธุรกิจการให้บริการการออกแบบ |
|
อุตสาหกรรมการออกแบบ | |
บทความ | |
Text | |
application/pdf | |
tha | |
เอกสารฉบับนี้สงวนสิทธิ์โดยสำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ห้ามทำซ้ำ คัดลอก หรือนำไปเผยแพร่ตัดต่อโดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร | |
สงวนสิทธิ์ในการเข้าถึงเฉพาะบุคลากรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน). ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ(TCDC) | |
https://repository.turac.tu.ac.th/handle/6626133120/418 |
Files in this item (CONTENT) |
|
View no-fulltext.doc ( 21.50 KB ) |
This item appears in the following Collection(s) |
|
Collections
|