ศึกษาเพื่อยกระดับการพัฒนาประสิทธิภาพระบบโครงข่ายการขนส่งสินค้าชายฝั่งของไทย
by สุพจน์ ชววิวรรธน์; พรายพล คุ้มทรัพย์; ธรรมวิทย์ เทอดอุดมศักดิ์
ศึกษาเพื่อยกระดับการพัฒนาประสิทธิภาพระบบโครงข่ายการขนส่งสินค้าชายฝั่งของไทย | |
The Study for Raising Efficiency Development of Coastal Shipping Network System in Thailand | |
สุพจน์ ชววิวรรธน์
พรายพล คุ้มทรัพย์ ธรรมวิทย์ เทอดอุดมศักดิ์ |
|
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
2016 | |
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
ปัจจุบันประเทศไทยมีการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ทั้งภาคอุตสาหกรรมภาคเกษตรกรรมและภาคบริการ (ท่องเที่ยว) ก่อให้เกิดการเจริญเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็ว มีการใช้พลังงานในภาคเศรษฐกิจต่างๆ เป็นจำนวนมาก ในปี พ.ศ. 2558 การใช้พลังงานในภาคขนส่งและภาคอุตสาหกรรมมีสัดส่วนมากที่สุดและใกล้เคียงกันประมาณร้อยละ 36.2 และร้อยละ 35.8 ตามลำดับ โดยการใช้พลังงานในภาคคมนาคมขนส่งของประเทศมีรูปแบบการขนส่งทางถนนสูงสุดมากถึงร้อยละ 80.9 การใช้พลังงานที่เน้นหนักไปในการขนส่งทางถนนเช่นนี้เป็นรูปแบบการขนส่งที่มีการใช้พลังงานสูงอย่างไม่มีประสิทธิภาพซึ่งนอกจากจะทำให้ต้นทุนค่าขนส่งและต้นทุนโลจีสติกส์สูงอันเป็นผลเสียต่อเศรษฐกิจและความสามารถในการแข่งขันของประเทศแล้ว ก็ยังทำให้เกิดมลพิษทางอากาศ และปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมด้วย ดังนั้นการผลักดันการขนส่งให้เปลี่ยนจากการขนส่งที่พึ่งพาทางถนนเป็นหลักไปสู่การขนส่งในรูปแบบอื่น ๆ ที่มีต้นทุนการขนส่งต่อหน่วยต่ำและมีการใช้พลังงานที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะการขนส่งทางน้ำและทางชายฝั่ง จึงเป็นเรื่องเร่งด่วนที่ต้องดำเนินการ เพื่อสนับสนุนการพัฒนาเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศและการรักษาสภาพแวดล้อมในระยะยาว ทั้งนี้ผู้ศึกษาได้มีการเสนอแนะให้รัฐบาลได้มีการดำเนินการทางยุทธศาสตร์เพื่อการบรรลุเป้าหมายดังกล่าวข้างต้น ดังต่อไปนี้คือ ยุทธศาสตร์ที่ 1 : ยุทธศาสตร์การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน ประกอบด้วย กลยุทธ์ที่ 1: การเพิ่มประสิทธิภาพ ของการขนส่งทางลานาเพื่อเชื่อมโยงการขนส่งทางชายฝั่ง กลยุทธ์ที่ 2 : การเพิ่มประสิทธิภาพของการขนส่งทางลานาเพื่อเชื่อมโยงการขนส่งทางชายฝั่ง กลยุทธ์ที่ 3 : โครงการพัฒนาท่าเรือชายฝั่งแห่งใหม่ กลยุทธ์ที่ 4 : โครงการการบำรุงรักษาร่องนาให้ได้ตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ และกลยุทธ์ที่ 5 : โครงการพัฒนาโครงข่ายเชื่อมโยงระบบขนส่งทางนา ยุทธศาสตร์ที่ 2 : ยุทธศาสตร์การพัฒนาการบริหารจัดการ ประกอบด้วย กลยุทธ์ที่ 1: การส่งเสริมด้านภาษีและการลงทุนสำหรับกิจการขนส่งชายฝั่งและท่าเรือชายฝั่ง กลยุทธ์ที่ 2 :การพัฒนาเสริมสร้างความเข้มแข็งผู้ประกอบการขนส่งทางนาและที่เกี่ยวเนื่อง กลยุทธ์ที่ 3 : การสนับสนุนการให้บริการเรือ Ro/Ro (Roll-on and Roll-off) กลยุทธ์ที่ 4 : การยกระดับประสิทธิภาพการบริหารโลจิสติกส์ กลยุทธ์ที่ 5 : การปรับ ปรุงกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง กลยุทธ์ที่ 6 : การมีส่วนร่วมของเอกชนในกิจการของรัฐ และกลยุทธ์ที่ 7 : การ บริหารกำกับดูแล ยุทธศาสตร์ที่ 3: ยุทธศาสตร์การพัฒนาพื้นที่หลังท่า ประกอบด้วย กลยุทธ์ที่1 : การพัฒนาอุตสาหกรรมต่อเนื่องกับการขนส่งชายฝั่ง กลยุทธ์ที่ 2 : การพัฒนาพื้นที่และกิจกรรมอุตสาหกรรมการผลิต หลังท่า และกลยุทธ์ที่3 : การปรับปรุงการใช้ประโยชน์ที่ดินและมาตรการทางผังเมือง ทั้งนี้ผู้ศึกษาประเมินว่าถ้ารัฐบาลได้มีการดำเนินการตามยุทธศาสตรข้างต้น ก็จะทําให้ผลประโยชน์แก่ประเทศโดยจะมีผลตอบแทนทางเศรษฐกิจที่คุ้มค่ากับทรัพยากรที่สูญเสียไป กล่าวคือ จะมีมูลค่าปัจจุบันสุทธิ (NPV) ที่มีค่าเป็นบวกที่มูลค่า 1,474 ล้านบาท ซึ่งเทียบในรูปของอัตราผลตอบแทนภายในโครงการ (IRR) ที่มีค่าเท่ากับ 39.89% และอัตราส่วนของผลประโยชน์และต้นทุน (B/C) มีค่ามากกว่า 1 |
|
การขนส่งสินค้าชายฝั่งของไทย
โลจีสติกส์ |
|
บทความ | |
Text | |
application/pdf | |
tha | |
เอกสารฉบับนี้สงวนสิทธิ์โดยสำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ห้ามทำซ้ำ คัดลอก หรือนำไปเผยแพร่ตัดต่อโดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร | |
สงวนสิทธิ์ในการเข้าถึงเฉพาะบุคลากรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร (สนข.) | |
https://repository.turac.tu.ac.th/handle/6626133120/384 |
Files in this item (CONTENT) |
|
View no-fulltext.doc ( 21.50 KB ) |
This item appears in the following Collection(s) |
|
Collections
|