กรอบการเจรจา ข้อตกลง และสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับประเด็นการแพร่ขยายอาวุธที่มีอานุภาพทำลายล้างสูงและการควบคุมการลดอาวุธตามแบบ อาวุธเล็ก อาวุธเบา และอาวุธชนิดอื่นๆ
by ภิญญ์ ศิรประภาศิริ
กรอบการเจรจา ข้อตกลง และสนธิสัญญาระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับประเด็นการแพร่ขยายอาวุธที่มีอานุภาพทำลายล้างสูงและการควบคุมการลดอาวุธตามแบบ อาวุธเล็ก อาวุธเบา และอาวุธชนิดอื่นๆ | |
ภิญญ์ ศิรประภาศิริ | |
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
2013 | |
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
งานวิจัยฉบับนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์ความพยายามระหว่างประเทศในการควบคุมการลดอาวุธเล็กและอาวุธเบส โดยการศึกษาทั้งในแง่องค์การที่มีบทบาทสำคัญ เวที กรอบการเจรจาสนธิสัญญาและข้อตกลง รวมถึงศึกษาความสอดคล้องของกฎหมายไทยต่อความพยายามดังกล่าว ทั้งนี้ งานวิจัยมุ่งให้ความสำคัญต่อประเด็นเรื่องสนธิสัญญาว่าด้วยการค้าอาวุธ (Arms Trade Treaty) ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับการจำกัดอาวุธเล็กและอาวุธเบา และอยู่ระหว่างเปิดให้ประเทศต่างๆ ร่วมลงนามและให้สัตยาบันเป็นรัฐภาคี
งานวิจัยฉบับนี้พบว่า เวทีการประชุมหรือเวทีแลกเปลี่ยนขนาดใหญ่ในระดับพหุภาคีในภาพรวมไม่มีความก้าวหน้าที่มีนัยยะสำคัญมากว่าทศวรรษแล้ว ในส่วนประเด็นเรื่องอาวุธเล็กและอาวุธเบา ที่ผ่านมา
แนวทางการควบคุมอาวุธดังกล่าวได้แก่ การพยายามที่จะสร้างความโปร่งใสและความรับผิดชอบในการขนส่งอาวุธ ทำลายอาวุธที่เกินความจำเป็น ควบคุมนายหน้าหรือพ่อค้าคนกลางที่ค้าอาวุธอย่างผิดกฎหมาย ควบคุมการครอบครองอาวุธโดยพลเรือน และห้ามการขายอาวุธให้กับตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐ
ประเทศไทยมีหน่วยงานที่ทำหน้าที่รับผิดชอบ รวมถึงมีกฎหมายที่มีเนื้อหาและแนวทางปฏิบัติ
ที่สอดคล้องกับพันธกรณีระหว่างประเทศในประเด็นเรื่องการควบคุมดูแลและการนำเข้าและส่งออกอาวุธ
อันได้แก่ พันธกรณีห้ามเคลื่อนย้ายอาวุธทั่วไป หากเป็นการละเมิดพันธกรณีระหว่างประเทศ การประเมินความเสี่ยงก่อนส่งออกหรือเคลื่อนย้ายอาวุธยุทธภัณฑ์ต่างๆ การสร้างมาตรการด้านการขนผ่าน (transit) หรือการถ่ายลำอาวุธ (trans-shipment) และการควบคุมผู้ใช้ปลายทาง (End-use) อย่างไรก็ตาม ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายควบคุมเกี่ยวกับนายหน้าค้าอาวุธโดยเฉพาะ
อุปสรรคหลักที่ผ่านมาของประเทศไทยในประเด็นเรื่องการควบคุมอาวุธ ได้แก่ (1) การขาดจุดยืนร่วมระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาชนสังคม ต่อประเด็นเรื่องการค้าอาวุธ (2) การขาดความรู้ความเข้าใจในตัวข้อตกลงและพันธกรณีต่างๆ (3) การขาดข้อมูลภายในและความร่วมมือด้านข้อมูลระหว่างประเทศ (4) การขาดมาตรการในการยับยั้งการถอนตัวออกจากความร่วมมือระหว่างประเทศ (5) การขาดหน่วยงานและมาตรฐานการตรวจสอบที่เข้มแข็ง มีประสิทธิภาพ และมีความทันสมัยต่อสภาพการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป และ (6) การที่กฎหมายมีช่องโหว่ให้กลุ่มผู้ก่อการร้ายหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ใช่รัฐสามารถละเมิดข้อตกลงได้
สำหรับข้อเสนอเรื่องท่าทีต่อประเด็นเรื่องการค้าอาวุธ งานวิจัยเสนอว่าประเทศไทยควรคำนึงถึงคือ การบังคับใช้กฎหมายในประเทศให้เป็นไปตามพันธกรณีที่ปรากฏในข้อตกลงระหว่างประเทศและตามปทัสถานที่นานาประเทศยึดถือปฏิบัติ โดยควรลงนามในข้อตกลงและสนธิสัญญาระหว่างประเทศต่างๆ เพื่อแสดงความเห็นชอบในหลักการ และยื่นข้อสงวนในประเด็นที่ประเทศไทยอาจยังไม่สามารถปฏิบัติตามได้อย่างสมบูรณ์ |
|
การควบคุมและการลดอาวุธ
อาวุธเล็ก อาวุธเบส อุปสรรค การค้าอาวุธ กรอบการเจรจา สนธิสัญญาและข้อตกลง |
|
รายงานวิจัย | |
Text | |
application/pdf | |
tha | |
เอกสารฉบับนี้สงวนสิทธิ์โดยสำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ห้ามทำซ้ำ คัดลอก หรือนำไปเผยแพร่ตัดต่อโดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร | |
สงวนสิทธิ์ในการเข้าถึงเฉพาะบุคลากรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
https://repository.turac.tu.ac.th/handle/6626133120/81 |
This item appears in the following Collection(s) |
|
กลุ่มข้อมูล
|