การประเมินปริมาณก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศด้วยเทคโนโลยีการสำรวจข้อมูลระยะไกล (Remote Sensing) ระยะที่ 2
by วาสินี วรรณศิริ
การประเมินปริมาณก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศด้วยเทคโนโลยีการสำรวจข้อมูลระยะไกล (Remote Sensing) ระยะที่ 2 | |
วาสินี วรรณศิริ | |
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
2017 | |
สำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
โครงการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจัดทำชุดข้อมูลสถานการณ์ความเข้มข้นก๊าซเรือนกระจกในระดับชั้นบรรยากาศด้วยข้อมูลการสำรวจระยะไกลจากดาวเทียม โดยใช้เทคนิควิธีแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ วิเคราะห์ผ่านโปรแกรมระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ ซึ่งใช้ข้อมูลดาวเทียม GOSAT ประเมินความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ระหว่างเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2552 – ตุลาคม พ.ศ. 2556 จำนวน 55 เดือน และก๊าซมีเทน ระหว่างเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2552 – กันยายน พ.ศ. 2556 จำนวน 52 เดือน และใช้ข้อมูลดาวเทียม OCO-2 ประเมินความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ระหว่างเดือนกันยายน ปี 2557 – เมษายน ปี 2560 จำนวน 32 เดือน ผลการประเมิน พบว่าในช่วงปี พ.ศ. 2552 – 2560 ประเทศไทยมีค่าความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในระดับชั้นบรรยากาศเฉลี่ยรายเดือน มีค่าต่ำสุดในเดือนพฤศจิกายน ปี 2552 ที่ระดับความเข้มข้น 364.34 ppm และมีค่าสูงสุดในเดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2560 ที่ระดับความเข้มข้น 407.40 ppm ระหว่างปี พ.ศ. 2552-2560 ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มีอัตราการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเฉลี่ย 0.60 ppm ต่อปี สำหรับภูมิภาคอาเซียน มีค่าต่ำสุดในเดือนกันยายน ปี 2552 ที่ระดับความเข้มข้น 384.96 ppm และมีค่าสูงสุดในเดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2560 ระดับความเข้มข้น 405.50 ppm เมื่อพิจารณาความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในช่วงปี พ.ศ. 2552-2560 พบว่ามีอัตราเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 0.25 ppm ต่อปี ซึ่งน้อยกว่าประเทศไทยเฉลี่ย 0.35 ppm ต่อปี การศึกษาความสัมพันธ์ความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์กับข้อมูลอุตุนิยมวิทยา พบว่า ความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มีความสัมพันธ์กับอุณหภูมิและปริมาณน้ำฝนแบบแปรผันตาม โดยมีลักษณะการเปลี่ยนแปลงขึ้นลงในรอบ 1 ปี ตามฤดูกาล คือ ความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะเพิ่มสูงขึ้นในช่วงต้นปี และลดลงในช่วงกลางปีซึ่งเป็นฤดูฝน และเพิ่มขึ้นอีกครั้งในช่วงปลายปีซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาว ในส่วนการประเมินการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศตามความสูงตั้งแต่ 10 เมตร ถึง 975 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ด้วยดาวเทียม GOSAT ในปะเทศไทย ในช่วงปี พ.ศ. 2552-2556 พบว่าที่ระดับความสูง 10 เมตร ถึง 100 เมตร ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเฉลี่ย 2.00 ppm และที่ความสูงมากกว่า 100 เมตรขึ้นไป ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย เฉลี่ย 0.14 ppm จนเกือบจะคงที่ที่ระดับความสูง 975 เมตร การประเมินความเข้มข้นของก๊าซมีเทนจากดาวเทียม GOSAT ระหว่าง ปี 2552 ถึง 2556 พบว่าก๊าซมีเทนในประเทศไทย มีค่าต่ำสุดเท่ากับ 1.59 ppm ในเดือนมิถุนายน 2552 และพบค่าสูงสุดเท่ากับ 1.72 ppm ในเดือนพฤศจิกายน 2554 ทั้งนี้ค่าความเข้มข้นเฉลี่ยของก๊าซมีเทนในแต่ละปีไม่แตกต่างกันมากนัก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 1.65 ppm และ 1.66 ppm ในปี 2552 และ 2556 ตามลำดับ คิดเป็นอัตราการเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 2.5 ppb ต่อปี สำหรับภูมิภาคอาเซียน มีค่าต่ำสุดเท่ากับ 1.79 ppm ในเดือนสิงหาคม 2553 และพบค่าสูงสุดเท่ากับ 1.91 ppm ในเดือนกุมภาพันธ์ 2554 เมื่อพิจารณาความเข้มข้นของก๊าซมีเทนในช่วงปี พ.ศ. 2552-2556 พบว่ามีอัตราเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 0.45 ppb ต่อปี ซึ่งน้อยกว่าประเทศไทยเฉลี่ย 2.05 ppb ต่อปี ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของก๊าซมีเทนของประเทศไทยและในภูมิภาคอาเซียนมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นลงในรอบ 1 ปี ตามฤดูกาลเช่นเดียวกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แต่มีความสัมพันธ์ในลักษณะแบบแปรผันตามกับอุณหภูมิ เนื่องจากก๊าซมีเทนมีความสามารถในการดูดกลืนคลื่นรังสีในช่วงคลื่นอินฟาเรดที่มีการแผ่รังสีจากพื้นดิน แต่แปรผกผันกับปริมาณน้ำฝน ในส่วนการประเมินการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นก๊าซมีเทนตามระดับความสูงในชั้นบรรยากาศของประเทศไทย ในช่วงปี พ.ศ. 2552 – 2556 พบว่า ก๊าซมีเทนมีความเข้มข้นเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเฉลี่ย 0.13 ที่ระดับความสูง 10 เมตร ถึง 200 เมตร และอัตราการเพิ่มเริ่มลดลงเฉลี่ย 0.01 ที่ระดับความสูงตั้งแต่ 200 เมตรขึ้นไปจนถึงความสูงที่ 975 เมตร จากการดำเนินโครงการในครั้งนี้ ผลการศึกษาสามารถใช้เป็นแนวทางในการประเมินสถานการณ์ความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ ซึ่งเป็นความก้าวหน้าอีกขั้นหนึ่งที่นำเทคโนโลยีการสำรวจระยะไกลเข้ามาช่วยประเมิน ทำให้สามารถแสดงค่าก๊าซเรือนกระจกในรูปแบบแผนที่ สามารถดูการกระจายความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจก นอกจากนี้ยังมีประโยชน์อย่างยิ่งในการวางแผนรับมือการลดผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ช่วยให้หน่วยงานภาครัฐสามารถกำหนดนโยบายและวางแผนการดำเนินโครงการที่จะช่วยลดการปล่อยหรือเพิ่มการกักเก็บก๊าซเรือนกระจกที่มีประสิทธิภาพ และมีความสอดคล้องกับคุณลักษณะของพื้นที่ต่อไป |
|
Remote Sensing
ก๊าซเรือนกระจก |
|
บทความ | |
Text | |
application/pdf | |
tha | |
เอกสารฉบับนี้สงวนสิทธิ์โดยสำนักงานศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ห้ามทำซ้ำ คัดลอก หรือนำไปเผยแพร่ตัดต่อโดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร | |
สงวนสิทธิ์ในการเข้าถึงเฉพาะบุคลากรของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ | |
องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก (องค์การมหาชน) (TGO) | |
https://repository.turac.tu.ac.th/handle/6626133120/494 |
Files in this item (CONTENT) |
|
View no fulltext.doc ( 21.50 KB ) |
This item appears in the following Collection(s) |
|
Collections
|